سفری به آرامگاه رودکی

پنجاه سال پیش آرامگاه سراینده شعر جاویدانه "بوی جوی مولیان" در روستای موسوم به "پنج رود" ساخته شد و حالا این مکان به زیارتگاه اهل شعر و ادب تبدیل شده است. پاییز گذشته با کمک ایران این آرامگاه و ساختمانهای اطراف آن بازسازی شدند
رودکی شاعریست که شهرت سخنش دنیا را فرا گرفته. ابوعبدالله رودکی هزار و صد و پنجاه و یک سال پیش در این روستای زیبا کوهستانی که امروز در حدود ناحیه پنجکنت در شمال تاجیکستان واقع است، به دنیا آمد. از این ده تا سمرقند در کنار بخارا، که از گهواره های فرهنگ و شعر پارسی محسوب می شود، فاصله زیادی نیست. شهرهایی که از برکت شعر رودکی بیشتر شهره آفاق شده اند.
اما از نامهربانیهای شهریاران خاندان سامانی، رودکی در اوان پیری به ناچار به زادگاه خود، در روستای پنج رود برگشت و در اینجا با زندگی بدرود گفت. شیدا مراد بایجان اف، نگهبان مجتمع آرامگاه رودکی در روستای پنج رود می گوید: "در سال 1985 صدر الدین عینی و پروفسور روسمیخاییل گراسیمف توانستند محل گور استاد را مشخص کنند. ما تاجیکها و فارسی زبانها افتخار می کنیم که چنین شاعری در دیار ما زاده شده است."
سال 2008 در تاجیکستان 1150 مین سالگرد تولد استاد رودکی را باشکوه جشن گرفتند. سال گذشته در این شب و روزها آرامگاه استاد رودکی دردهه پنج رود پس از ترمیم و بازسازی دوباره افتتاح شد
بازسازی این آرامگاه توسط هنرمندان ایرانی و با سرمایه ایران انجام گرفت، اما چهار در ورودی که از چهار طرف این آرامگاه است، توسط هنرمندان محلی ساخته شده است. از نقش دستان نجاران و کنده کاران تاجیک و هنرمندان کاشیکار ایرانی در و دیوار این آرامگاه مزین و زیبا شده است
اینجا از زبان پیر و برنا شعر ناب پارسی می ریزد. اسفندیار شهریار، شاگرد کلاس 7 مدرسه روستای پنج رود است که نام ابوعبدالله رودکی را دارد. وی غزلی را از اشعار رودکی برای ما قرائت کرد که با این مصرعها آغاز می شود:
شاد زی با سیه چشمان شاد،
که جهان نیست جز فسانه و باد.
ز آمده شادمان بباید بود،
و ز گذشته نکرد باید یاد...
نام و آثار رودکی در زندگی مردم تاجیک جایگاه ویژه ای دارد. در تاجیکستان رودکی را سردفتر ادبیات کلاسیک تاجیک و فارس می نامند. نام او بر ناحیه، خیابان، پژوهشگاه و دهها مرکز علمی گذاشته شده است . از سال 2002 بدین سو هر سال در تاجیکستان 22 سپتامبر روز رودکی را جشن می گیرند. امسال به این مناسبت اپرای رودکی از شراف الدین سیف الدین، آهنگساز تاجیک، در صحنه تئاتر اپرا و باله عینی به نمایش درآمد. پارک مرکزی شهر دوشنبه هم تا سال پیش پارک لنین نام داشت، اکنون آن باغ رودکیست. جای تندیس لنین را هم اکنون مجسمه رودکی گرفته است.
گلرخسار سفی، شاعر تاجیک، از استاد رودکی به عنوان "بنیادگذار زبان پارسی و شکل گیری شعر عروض فارسی" نام برد.  به قول گلرخسار، "رودکی شاعریست که "بوی جوی مولیان آید همی" یا "دانش اندر دل چراغ روشن است" را سروده است. اما ما باید سوال کنیم که چرا استاد رودکی "دانش اندر دل چراغ روشن است" گفته باید تلاش کرد تا همان دانش امروز در دل نسلها همچون مشعل جا شود."

هیچ نظری موجود نیست: